Henna Night is een traditionele ceremonie met wortels die teruggaan tot de tijd van de profeet Mohammed. Het heeft een grote betekenis en symboliseert de presentatie van de aanstaande bruid door haar familie aan de familie van de bruidegom.

Ondanks de ogenschijnlijke viering van vrouwelijkheid, kan het ritueel ook geïnterpreteerd worden als een uitbreiding van de heteronormatieve orde.

Henna Night legt vaak de nadruk op patriarchale en heteroseksuele relaties en draagt zo bij aan de bestendiging van genderongelijkheid. In deze context beperkt de heteronormatieve orde de seksualiteit van vrouwen door deze nauw te koppelen aan het huwelijk, terwijl de seksuele vrijheid van mannen eerder wordt geaccepteerd en als een teken van mannelijkheid wordt beschouwd. 

Al eeuwenlang is de Henna-avond, dat deel uitmaakt van een reeks huwlijksrituelen, een cruciaal overgangsritueel in Anatolië. Hoewel er maar weinig geschreven bronnen zijn over deze traditie, is deze zoals veel gebruiken van generatie op generatie doorgegeven. De hedendaagse viering van henna-avonden in Turkije varieert sterk en weerspiegelt een contrast tussen degenen die het zien als een sterk gecommercialiseerde vorm van entertainment met extravagante elementen, maar met behoud van traditionele aspecten, en degenen die het liever traditioneler en eenvoudiger vieren, vooral in landelijke gebieden.

Dit roept echter een andere vraag op: waarom zijn de rituelen van LGBTQIA+ mensen door de geschiedenis heen genegeerd?

Volgens Byung-Chul Han (2020) helpen rituelen ons onszelf te overstijgen en afstand te nemen van onze eigen identiteit. Daarom is het cruciaal om ons af te vragen of we het ritueel kunnen onderzoeken.

Henna Night Reimagined wil zelfbevrijding vieren en de erosie van zelfexpressie weerstaan door middel van een gereconstrueerd ritueel dat de nadruk legt op feestelijkheid, vreugde, inclusiviteit en verbondenheid met de bredere ecologie. Rituelen hebben het potentieel om een diepgaande relatie met de wereld vorm te geven en, zoals Han benadrukt, "reflecteren ze op andere manieren van leven die de maatschappij kunnen bevrijden van collectief narcisme". 

Concept & Regie: Can Bora

Tekst: Can Bora & Basak Layic 

Performers: Can Bora & Berat Bebek

Curation: Ipek Sur

Choreografie: Ufuk Şenel

Video: Batuhan Keskiner & Can Bora

Decor: Can Bora & Irem Biter

Licht: Can Bora & Elio Troullakis

Geluid: Rens Blonk

Kostuums: Thommy Kraft 

Accessories & makeup design: Gizem Dogu

Techniek: Elio Troullakis

Productie: Can Bora

Fotografie: Gergely Ofner & Ipek Sur

Met dank aan: Eylul Tombakoglu, Nurseda Risvanoglu, Ceren Sozer, Siir Duran, Melih Korukcu

This project is supported by AFK and Amarte Fonds