(for English, see below)

My First Tragedy is een wild ride. Een gesamtkunstwerk dat niet de lijnen van een psychologische verhaal volgt, maar een poging doet om de kracht van mythes en rituelen met het publiek te delen. Down to earth, in your face, hallucinant en fantasierijk tegelijk. 

De performers spelen niet het originele stuk van Euripides, delen van de oorspronkelijk tekst komen bijvoorbeeld terug als lyrics. Stukje bij beetje pellen zij de tragedie af, om vervolgens uit de brokstukken een louterende en hypnotische trip vol dans, muziek en live slagwerk op te bouwen.  

Opofferen

Wat beweegt iemand om zichzelf op te offeren? Hoe offer je jezelf op om verandering te kunnen laten ontstaan? Hoe laat je datgene los dat voor jou het allerbelangrijkste is – of zelfs ‘iets belangrijks’? Hoe maak je ruimte voor iets nieuws? En in hoeverre is dit werkelijk jouw keuze als de afloop onvermijdelijk lijkt? 

In My First Tragedy: Iphigeneia brengen Mart van Berckel en Angela Herenda de Griekse tragedie van Iphigeneia terug naar de bron: een indringend ritueel waarin de mens worstelt met zelfopoffering en het genadeloos toeslaande en onvermijdelijke noodlot.

Van Berckel and Herenda maakten eerder samen de Parade hit-voorstelling, Carry/Jump/Catch. Het Parool schreef erover: “De meeste energie krijg je zonder meer van de zeven dansers van Club Guy & Roni’s Poetic Disasters Club. Jonge mensen die tot het gaatje gaan.” 

English:

“I give myself up willingly, since that is what is asked of me.” 

Simultaneously down to earth and in your face, hallucinatory and imaginative – My First Tragedy is a wild ride. A Gesamtkunstwerk that doesn’t follow the lines of a psychological story, but rather makes an attempt to share the power of myths and rituals.

Don’t expect Euripides’ original play; only parts of the original text recur as lyrics. Bit by bit the performers deconstruct the tragedy, only to use the fragments to reconstruct a purifying and hypnotic trip full of dance, music and live percussion.

Sacrifice

What moves someone to sacrifice themselves? How do you renounce yourself to allow change to occur? How do you make room for something new? And to what extent is this really your choice when the outcome seems inevitable?

In My First Tragedy: Iphigeneia, Mart van Berckel and Angela Herenda bring the Greek tragedy of Iphigeneia back to its source: a penetrating ritual in which individuals struggle with self-sacrifice and the mercilessly striking and inevitable fate. Van Berckel and Herenda previously co-produced the Parade hit play, Carry/Jump/Catch. The Parool wrote about it, “You get the most energy, without a doubt, from the seven dancers of Club Guy & Roni’s Poetic Disasters Club. Young people who go beyond themselves.