All Queers Are Feminists: Een Viering van Inclusiviteit bij CC Amstel

CC Amstel presenteert een krachtige en inclusieve programmering onder de noemer All Queers Are Feminists. Met drie baanbrekende voorstellingen die de diversiteit en veerkracht van de queer gemeenschap vieren, duikt het programma diep in thema’s als traditie, schaamte, intimiteit en zelfexpressie. In februari en maart biedt CC Amstel een platform voor vernieuwende stemmen binnen de LGBTQ-gemeenschap, waarbij kunst en activisme hand in hand gaan.

15 februari: Henna Nights Reimagined – Unveiling the Spectrum of Self door Can Bora

Wat als traditie een nieuw verhaal kon vertellen? Henna Nights Reimagined transformeert de traditionele Turkse Henna Night – oorspronkelijk een ritueel ter ere van de bruid-to-be – tot een inclusieve viering van liefde, zorg en gemeenschap. Waar vroeger de nadruk lag op heteronormatieve huwelijkstradities, wordt deze avond nu een eerbetoon aan iedereen die zichzelf wil eren. De performance doorbreekt de beperkende genderrollen en verbindt het verleden met de toekomst in een viering van queer joy en verbondenheid. Het doet denken aan de manier waarop de ballroomcultuur van de jaren ’80 – voortgekomen uit de Harlem drag scene – een veilige haven bood aan queer personen van kleur, door bestaande sociale structuren te herschrijven en nieuwe, inclusieve rituelen te creëren.

22 februari: Morphosis – De Duistere Reis naar Zelfacceptatie door Firma Draaijer&DeVries

Morphosis neemt ons mee in de diepe, verdovende duisternis van een lange clubnacht, waarin hoofdpersonage Hidde – een homoseksuele man – worstelt met zijn 'childhood trauma'. De voorstelling onderzoekt hoe schaamte, geworteld in sociale normen die afwijken bestraffen, zijn identiteit heeft gevormd. Dit thema raakt aan de bredere queer geschiedenis, waarin shame en stigma vaak de rode draad vormen. Denk aan de strijd die Harvey Milk voerde voor zichtbaarheid of de impact van aids in de jaren ’80, waarbij schuld en schaamte een destructieve rol speelden. Morphosis is een intens en ontroerend stuk dat de innerlijke strijd van velen in de queer gemeenschap reflecteert.

7 maart: How 2 Have a Happy Ending – Drag en de Angst voor Intimiteit door Indie Nile

Drag is altijd een krachtige kunstvorm geweest binnen de queer gemeenschap, van de flamboyante optredens in Stonewall tot RuPaul’s Drag Race als cultureel fenomeen. In How 2 Have a Happy Ending brengt dragkunstenaar Indie Nile een tragikomische twist op de iconische film Pretty Woman. Met een persoonlijk en kwetsbaar verhaal over sekswerk en de angst voor intimiteit, zet Indie Nile de conventionele liefdesverhalen op hun kop. Zijn performance is een eerbetoon aan de queers die hun eigen narratief schrijven en weigeren zich te laten vangen door het traditionele script. Zoals Marsha P. Johnson en Sylvia Rivera destijds de norm doorbraken met hun activisme, zo herschrijft Indie Nile de mythe van de ‘gelukkige liefde’ door het perspectief van de buitenstaander centraal te stellen.

28 maart: All Men Must Die -Moeten alle mannen écht dood? door Eva Bartels

Moeten alle mannen écht dood? Kun je geweld bestrijden met geweld? Is destructie noodzakelijk om tot het broodnodige nieuwe geluid te komen? Eet elke revolutie haar eigen kinderen op?

‘Mothers of Art’ is een tienluik waarin Bartels nieuw licht op vrouwelijke, onderbelichte kunstenaars schijnt. Kunstenaars op wiens schouders Bartels werk staat. De eerste twee delen gingen over Leonora Carrington en Irma Stern (Fringe Award 2022). In het derde deel, ALL MEN MUST DIE word je meegenomen in het leven en werk van de woedende, zoekende en activistische Valerie Solanas.

Queer Kunst als Activisme

Mis deze revolutionaire performances niet en vier mee hoe tradities herschreven, trauma’s omgezet en liefdesverhalen opnieuw verteld worden – vanuit een queer en feministisch perspectief.