INTERVIEW

De mens is geen plaag voor de aarde zegt Benjamin 'Monki' Kuitenbrouwer

INTERVIEW

De mens is geen plaag voor de aarde zegt Benjamin 'Monki' Kuitenbrouwer

Benjamin Kuitenbrouwer (1988, Amsterdam), heeft zijn bijnaam Monki te danken aan zijn voorliefde om als acrobaat tussen metershoge palen heen en weer te slingeren. Hij noemt zichzelf circusartiest en podiumkunstenaar. Hij maakt voorstellingen waarin hij circus inzet als bemiddeling tussen de dingen die hem dagelijks bezighouden.

 

Een optimistische kijk op de mensheid, hoe doe je dat?

Hard werken! Haha. Maar even serieus, voor mij gaat het over verschillende dingen: Ten eerste over het plaatsen van slecht nieuws in een grotere context. Daarover gaat 60% Banaan: in die voorstelling presenteer ik een aantal positieve ontwikkelingen van de afgelopen decennia die ons kunnen helpen inzien dat er óók dingen goed gaan. Om daar hoop uit te putten. En ten tweede gaat het voor mij om een soort actieve houding. Een voordeel van de twijfel geven waar mogelijk. Én ik probeer mezelf te verplichten positief te blijven omdat we er samen meer aan hebben.

In mijn volgende voorstelling zit een citaat van Edith Eger: Ze zegt dat hoop is: "iets in jezelf voeden wat licht opwekt." (de rest verklap ik nog niet, kom maar kijken). Dat gaat voor mij over die houding. Het expliciet op zoek gaan naar iets optimistisch in jezelf en juist dát voeden. En dat wil dus niet zeggen dat dat soms niet best moeilijk is.

 

Hoe komen we toch van dat 'doomscrollen' (red: de hele dag slecht nieuws lezen) af?

Poeh, ja... Goeie. Nou ik denk dat een goed begin is om elkaar niet verplicht te stellen de hele tijd het nieuws te hoeven volgen. Ik voel soms om mij heen een soort beeld van dat we alleen goede democratische burgers zijn als we de hele tijd op de hoogte zijn van alles wat er speelt in de hele wereld. Maar persoonlijk vind ik dat teveel. Ik kan er niet altijd wat mee dus ik sta mezelf toe het vaak ook niet te volgen, niet alles te weten. Ik ben dus zelf gelukkig niet (meer) echt een doomscroller.

Maar voor wie dat wil is, en wie dat misschien zelfs een soort 'graag' doet, zou ik zeggen: zorg dat je het in context blijft zien. Check bijvoorbeeld eens het werk van Hans Rosling, wiens boek 'Factfulness' ('Feitenkennis' in het NL) een grote inspiratie was voor 60% Banaan. Hij wijst ons erop dat we allerlei menselijke mechanismes hebben die ervoor zorgen dat we negatief nieuws meer gewicht geven en beter onthouden. Zo neemt het je wereldbeeld dus over. Hij geeft vervolgens ook wat nuttige tips om dat objectiever te gaan zien.

Wat hoop je dat mensen meenemen als ze 60% Banaan hebben gezien?

Wat hoop je dat mensen meenemen als ze 60% Banaan hebben gezien?

Dat er hoop is. Dat wij als mensheid niet alleen een bron van problemen zijn op veel vlakken (milieu, ongelijkheid, oorlog) maar tegelijkertijd ook de oplossing ervoor kunnen zijn.

Er is een soort heersend beeld van de mens als 'plaag' voor de aarde. Ik geloof daar niet in en ik vind het een vreselijk ding om onszelf, elkaar en laat staan onze kinderen mee op te voeden. We hebben zoveel potentie om samen geweldige dingen te bereiken! En voor mij begint dat bij het geloof dat we het kunnen. En dan geloven dat de mensen om je heen het ook willen dus let's go!

 

De voorstelling '60% Banaan' is op zaterdagavond 11 maart te zien bij CC Amstel. Kijk hier voor tickets en meer informatie.