Hi Joop! In de voorstelling TIDES wordt het publiek gevraagd om plaats te nemen in een installatie. Wat is de gedachte hierachter?

Joop: Een voorstelling van Misiconi is een continue verkenning van hoe publiek kunst beleeft, waarmee ik ernaar streeft om de scheidslijn tussen performer en publiek te vervagen en te doorbreken.

De regie en inrichting van binnenkomst van het publiek betrekt het publiek in de dansvoorstelling, door te spelen met verwachtingen en in fysiek dialoog te gaan. Het resultaat is een ruimtelijke gelaagdheid waarin alle elementen elkaar beïnvloeden en voeden. 

Op welke manier heeft de natuur als inspiratiebron gewerkt?

Joop: TIDES is geïnspireerd op herinneringen van mijn jeugd in Oman, waar we aan zee woonden. Het is een voorstelling waarin ik voor het eerst echt ben teruggegaan naar al die momenten daar. Als ik er aan denkt roept het ook heel sterk een geur en een gevoel op.

Ik ben altijd gefascineerd geweest door de zee en alles wat er in leeft. De meest gekke en grootste wezens wonen in het water. We weten al half niet wat er woont. Een wereld op zich, een ander universum, en als ik daaraan denk begin ik al te fantaseren. De schoonheid en tegelijkertijd angst voor de diepte en de onheilspellendheid. Deze gedachtes gaven me beelden en bewegingen om mee te werken. Tegelijkertijd is water iets dat beweegt of in beweging zet ik ben op zoek gegaan naar de abstractie en schoonheid ervan en hoe we dit persoonlijk kunnen ervaren. 

Wat is jouw persoonlijke relatie tot inclusieve dans en wat betekent het voor jou?

Joop: Ik ben geboren in Thailand en opgegroeid in Oman en dit geeft mij een unieke lens waarmee ik de wereld bekijk en probeer te begrijpen. Omringd zijn door verschillende culturen en opgroeien met een zus met het Down-syndroom. Dat is langzaam bij elkaar gekomen toen ik in Engeland  danswetenschap ging studeren. Na een stage bij Stopgap Dance Company en nog wat werkervaringen bij gezelschappen die soortgelijk werkten besloot ik in 2013 te beginnen in Nederland, door Misiconi (2015), op te richten.

Ik streef er naar in mijn werk om een impact te hebben op de manier waarop mensen de wereld om hen heen begrijpen en ervaren. De rijke en complexe weergave van de menselijke conditie zet je als kijker aan het denken. 

Wat hoop je dat het publiek meeneemt van TIDES?

Joop: Ik hoop met Tides mensen iets te laten voelen. Letterlijk op de huid. Veel mensen komen heel fijn en zen uit de voorstelling.

Tegelijkertijd wekt het werk veel vragen op of zet het mensen aan het denken en dat vind ik leuk. Iedereen heeft zo'n andere ervaring met de zee. Daarnaast en zeker nu in tijden van oorlog en een wereld die in brand lijkt te staan willen we allemaal ook gewoon de schoonheid en heerlijkheid van iets ervaren en daar even in kunnen stappen. Om zo dingen die in het dagelijkse leven spelen te kunnen loslaten. 

Kom ook naar TIDES op 1 februari bij CC Amstel.