Het zit er op: de route van Eerst zien dan geloven is gefietst. Verspreid over 2 dagen en in 20 duo’s fietsten 40 mensen langs de Oranjekerk, de Liberaal Joodse Gemeente Amsterdam en de islamitische gebedsgemeenschap Al Choura. Voor het publiek was het soms een eerste kennismaking, een start van een gedachte over gemeenschap in Amsterdam. Maar voor ons was het ook een afronding. Een punt na twee jaar ontmoeten, leren kennen, afvragen en maken. En om die punt te vieren deelde ik op zondagavond met de makers en het team deze tekst:

En we fietsten
Door de stad 
En zoals ik al voorspelde
Het waren zonnige dagen 
Met soms een bui
Maar dan snelde Willem of Lisanne al toe 
Met gele paraplu

Zoals alles geel was 
Van poster tot gids
Duidelijk zichtbaar 
Zo kun je de weg ook niet 
Kwijt raken 
In het labyrinth van je gedachten

Vergeet je niet ook nog een beetje
Om je heen te kijken?
Naar de Amsterdammers en hun buren 
Naar hen die ergens bij horen 
En denken er niets mee te maken te hebben

Op de fiets 
Daar gingen we
Naar de Oranjekerk waar Khadija ieder op te wachten stond 
Een film, nee een docu, nee een repo 
Over die plek
Maar vooral over al die mensen die er om heen staan 
En telkens voorbij komen

Bij welke gemeenschap hoor jij eigenlijk?

Verder 
Langs de volle terrassen 
Die rond zes uur rücksichtslos afgebroken worden 
Daar staat Hilde
Nee Miriam 
Maar voor Hilde
Hilde beschrijft in onze oren 
Hoe het was om er te zijn 
Maar er ook een beetje buiten 
Hoe de Talmoed en Thora nog steeds inspiratie zijn 
Voor vrede
Zo zei Gilad 
Dat het juist nu bidden voor de vrede is

Wanneer stond jij buiten een gemeenschap? 
Weer op die fiets 
Achter Tamar, Anna Marije, Julia, Lisanne 
Onze onverschrokken stadsgidsen in fluoriserend 
Geel

Langs Al Choura 
Waar we niet naar binnen
Buiten bleven staan 
Toch jammer
Juist wat we niet wilden 
Dat we dan toch soms eerlijk antwoord gaven op de vraag 
Waarom? 
Daarom
Is geen reden

Wat de tijd deed
Over het contact heen 
Zo zonde ook
Zo dapper stand gehouden ook

Ken jij je buren? 
En verandert er iets als je weet hoe hun huis er van binnen uit ziet? 
Wisten wij maar van meer 
Mensen 
Hoe hun huis eruit zag 
Hadden we dan meer compassie?
Als we wisten waar de badkamer
Het bed
De bank 
Zouden we dan minder 
Ergeren, wantrouwen en bombarderen?

Kom maar binnen
Ik laat je zien 
Hoe ik het mij herinner
Het café
De school 
Die plek

Zo was het en is het 
In beweging

En als je het achteraf terug ziet 
Is het eigenlijk nog leuker
Dat zei Khalid

Maar wat was het leuk 
Dat we er even echt waren